Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2018

1. The Decemberists - I'll Be Your Girl





Στην πρώτη θέσης της φετινής μου λίστας είναι οι αγαπημένοι μου Decemberists. Έφτιαξαν ένα δισκάκι που το άκουσα άπειρες φορές, βρίσκοντας συνεχώς νέες λεπτομέρειες μέσα του, που με έκαναν να νιώθω. Είναι σπάνιο να ακούς κάτι και να το νιώθεις ταυτόχρονα. Δεν έχει σημασία πιο συναίσθημα, σημασία έχει η ικανότητα του μέσου να το μεταφέρει. Και αυτό το δισκάκι για μένα ήταν το ιδανικό μέσο.
Πάρτε για παράδειγμα το "Once In My Life". Από την πρώτη φορά που το άκουσα μου άρεσε, όταν όμως είδα το υπέροχο βίντεο και διάβασα και την ιστορία του (αν δεν το έχετε δει, πατήστε το link παραπάνω), αυτό που ένιωθα απογειώθηκε. "A celebration of sadness" είναι η φράση που χρησιμοποιεί η ίδια η μπάντα για να περιγράψει το τραγούδι.
Μόνο και μόνο για το βιντεάκι αυτό, που μας θυμίζει το πως χρειάζεται να αντιδράμε σε κάθε τι διαφορετικό, και τι γίνεται στην πραγματικότητα από την κοινωνία, αξίζει το δισκάκι την προσοχή σας και φυσικά την πρώτη θέση στη λίστα μου.
Σε μια κοινωνία γεμάτη αυτάρεσκους αλλά κομπλεξικούς νάρκισσους, που νοιάζονται μόνο για την εικόνα, και έχουν κάνει σκοπό της ζωής τους να ψάχνουν ψεγάδια τους άλλους, ώστε να τους κάνουν να νιώσουν άσχημα, για να ανυψωθούν οι ίδιοι, βιντεάκια σαν το παραπάνω αξίζουν προσοχής και διάδοσης. 
Υπάρχει και ένας άλλος κόσμος εκεί έξω, που είναι πολύ δύσκολος για κάθε άτομο που είναι ελάχιστα διαφορετικό από αυτό που θεωρείται αποδεκτό πλέον. Και δυστυχώς ζούμε σε μια χώρα άκρως ρατσιστική, που έχει χεσμένους όχι μόνο τους διαφορετικούς, αλλά και όσους έχουν προβλήματα, μην κατανοώντας ότι η ίδια έχει σοβαρό πρόβλημα, το οποίο δυστυχώς δεν θεραπεύεται.
Δεν θα συνεχίσω. Δείτε παρακάτω και μαζεμένη την εικοσάδα μου, και ίσως τα ξαναπούμε.




Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2018

2. calexico - the thread that keeps us





Ακούτε το άλμπουμ στο spotify πατώντας εδώ

Είναι κάποιοι δίσκοι που δεν σου δίνουν τίποτα καινούργιο, αλλά σου δίνουν ακριβώς αυτό που σε κάνει να νιώθεις ωραία. Πολλοί κατηγορούν τους καλλιτέχνες που επαναλαμβάνονται, αλλά ενδόμυχα ξέρουν ότι θα πουλούσαν τη ψυχή τους στο διάβολο για να μπορούσαν να δημιουργήσουν μία από τις πολλές "επαναλήψεις" που γι' αυτές κατηγορούν στους άλλους. Το δισκάκι αυτό από το πρώτο άκουσμα με κέρδισε χωρίς να μου δίνει τίποτα που δεν είχα ακούσει ήδη. Είναι σαν έναν καινούργιο μακό μπλουζάκι που για κάποιο λόγο το φοράς συνέχεια ενώ έχεις δέκα ίδια στο συρτάρι, και παράλληλα λόγω αυτού αγνοείς και το καλοραμμένο σου πουκάμισο που παραπονιέται. "Μα καλά γιατί επιλέγεις αυτό συνέχεια;"
Αυτό θα ρωτούν και πολλά από τα άλμπουμ που είτε είναι χαμηλότερα στη λίστα μου, είτε εκτός αυτής. Η απάντηση είναι απλή. Το άκουγα συνέχεια γιατί μου άρεσε. Πολύ. Και ήταν και αφορμή για να δώσει η μπάντα μια πολύ καλή συναυλία στο Ηρώδειο το καλοκαίρι. Αν δεν είχαν καλεσμένη και την αντιπαθέστατη τη Μόνικα στη συναυλία, παίζει να τους γούσταρα ακόμα περισσότερο και να τους σκεφτόμουν ακόμα και για την πρώτη θέση. Ευτυχώς όμως που έκαναν αυτή την παρασπονδία γιατί γουστάρω πολύ τη μπάντα που θα ψηφίσω πρώτη αύριο.

Υ.Γ. Τι κρίμα που τελειώνει η blogovision αύριο. Πάνω που ξαναθυμήθηκα πως να μπλογκάρω. Να δω, θα το ξαναξεχάσω ή όχι...


Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2018

3. Spiritualized - And Nothing Hurt





And Nothing Hurt. Τι ωραία θα ήταν τίποτα να μη μας πλήγωνε. Μαλακίες λέω. Αν δεν μας πλήγωνε τίποτα, δεν θα νοιαζόμασταν για τίποτα. Είναι απλά ωραίες εκείνες οι εποχές της ζωής μας που είναι λίγα αυτά που μας πληγώνουν. Δυστυχώς οι άλλες εποχές, αυτές που έρχονται μαζεμένα αυτά που μας πληγώνουν είναι μεγαλύτερες, και αφήνουν και κουσούρια. Οι μεν σου δίνουν δυνάμεις, οι δε όχι μόνο σου τις παίρνουν, αλλά σου μειώνουν και τη δυνατότητα επανάκαμψης. Εκεί είναι η μαγκιά όμως, να μη μασήσεις, να ξέρεις ότι θα έρθουν οι καλές μέρες και να τις αναμένεις αναμμένος. Να τις περιμένεις έτοιμος να τις βιώσεις στο έπακρο, και να διώξεις όλα αυτά τα διαβόλια που σου δημιουργούν αυτές τις κωλοσκέψεις, που σε κάνουν να θεωρείς δεδομένο το χειρότερο σενάριο, που δεν σε αφήνουν να κοιμηθείς και να μην ξέρεις γιατί.
Είναι ωραίο να μην περνάς μόνος και τις άσχημες και τις καλές εποχές, αρκεί βέβαια αυτός που είναι δίπλα σου να ξέρει να σε βοηθήσει, και να σε κάνει να θες να τον βοηθήσεις και εσύ, για να φτάσετε στις καλές εποχές μαζί. Είναι πιο δύσκολο να περνάς καλά μαζί με άλλους, παρά μόνος σου. Είναι πιο εύκολο να περνάς χάλια μαζί με άλλους. Στις χάλια εποχές οι περισσότεροι ξέρουν πως να φερθούν, και να μην ξέρουν δεν κάνουν και μεγάλη ζημιά, γιατί είσαι σκατά έτσι κι αλλιώς. Όταν είσαι καλά όμως, πολλοί απλά θέλουν να σε τραβήξουν κάτω γιατί δεν μπορούν να διαχειριστούν την ευτυχία των άλλων, κάποιοι απλά σε αφήνουν να κάνεις τα δικά σου, και λίγοι σε βοηθούν να εξυψωθείς, να πας ακόμα ψηλότερα. Αυτούς τους ανθρώπους θέλουμε δίπλα μας. Γι' αυτό είμαστε κωλόφαρδοι εμείς που τους έχουμε.

Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2018

7. Kamasi Washington - Heaven And Earth 2018




Και αυτό και το χθεσινό δισκάκι (των GoGo Penguin) τα εκτιμώ πολύ και μάλλον αξίζουν να μπουν ψηλότερα στη λίστα μου, αλλά οι επιλογές μου έχουν βασιστεί κυρίως στο πόσες φορές άκουσα το κάθε άλμπουμ φέτος. Τα έξι δισκάκια που μένουν τα έχω λιώσει στα ακούσματα φέτος, και ακόμα δυσκολεύομαι αρκετά στο να αποφασίσω με ποια σειρά θα τα ψηφίσω (εκτός της πρώτης θέσης που αυτή κλείδωσε πρόσφατα).
Ελπίζω να τον ξαναδούμε τον κύριο Καμάσι από τα μέρη μας γιατί ήταν απίστευτος δυο καλοκαίρια πριν...

Ακούτε το άλμπουμ στο spotify πατώντας εδώ